[174] Sabotaż

Korzystam z jej nieobecności. Ma tyle roboty, że nie ma czasu tu zaglądać. Chciała ustawić automatyczne dodawanie postów, ale ja się nie zgadzam. Sabotuję to! Bo o mnie nikt nie myśli! A przecież dossssskonale zastąpię właścicielkę tego przybytku i w końcu zaprowadzę tu swój porządek!
Odgrażała się, jakieś dwa tygodnie ma z głowy, pisać nie będzie, bo ręce zajęte, ale ja tam swoje wiem. I
przejmuję dowodzenie.
Powiem Wam co wczoraj robiła. Myśli, że w tajemnicy zachowa. Obudziła się prawie godzinę przed budzikiem. Może nie bladym świtem, bo o 4.30 słońce już wysoko, ale tak ma. Nie dosypia do budzika, szczególnie jak sobie wmówi, że ma wstać. Budzik to tylko profilaktycznie. No to wstała. Już nie będę mówić co zrobiła, bo miała ugotować dzień wcześniej zupę dzieciakom. W końcu wyjeżdżała. Ale nie! Zapomniała! O czymś tak prozaicznym jak obiad. No to wstała i przed wyjazdem ugotowała. Szurnięta jest, mówię Wam, ale pewnie już się zorientowaliście. Z tą sklerozą to się ukrywa skrzętnie, ale ja dobrze wiem, co na rzeczy jest.
Potem pojechała. Wszystko fajnie, tylko pomyliła kierunek. Nie nie, jechała do celu, ale pomyliła jeden zakręt, mówi, że nie ma problemu z lewo i prawo, ale chyba jednak ma, bo oczywiście wrąbała się w mega korek. I zamiast dojechać na luziku do takiej jednej, to wyklinała się w myślach, że czas marnuje. Na przyszłość będzie mądrzejsza. W co wątpię...Ale niech jej będzie.
Potem pęd od punktu do punktu, załatwianie, kupowanie, oglądanie..
Wiem już, że są dwa miejsca, do których nie można jej wpuszczać. Sklepy i hurtownie z materiałami biurowymi i sklepy i hurtownie pasmanteryjne..
Mówię Wam! Jakaś totalna masakra. Ślinotok, wariactwo totalne, wyciągnąć jej się nie da. Nigdy w życiu więcej z nią tam nie pójdę. Chociaż pomyślę, bo przydałby jej się zdrowy rozsądek.
A jeszcze chodzić nie umie. Niby na szpilkach nie umie, że na płaskim to wygodnie. Co z tego? Na płaskim szła. Karton przed sobą to już pod nogi nie patrzy. I co z tego, że był próg? Jak walnęła na kolana, to mówię Wam, huknęło tak, że świat się zatrzymał. I jeszcze zastanawiała się: ratować karton, czy siebie? W sumie zgniotła karton (jakie szczęście, że to miękkie było, a nie jakieś noże), stłukła kolana i dostała głupawki. Dobrze, że spodni nie podarła, ofiara jedna.
A teraz siedzi i dzierga. Jakaś mania ją opętała. Trzeba ją ratować!

Na dziś:
Queen - I Want It All