niedziela, 5 maja 2013

[167] Koniec.

Wszystko się kiedyś kończy. Dobra płyta. Chociaż płyty można słuchać w kółko. Włóczka się kończy. I tu już się nie da od początku, bo pruta jest niefajna. Babka ziemniaczana też się kończy. Chmurzasta pogoda. I deszcz. I zima. Herbata, kasa, mleko, papier toaletowy. Spokój, cisza i cierpliwość. A poza tym wszystkim kończy się długi weekend. Moje pisanie też się pewnie kiedyś skończy, ale na razie się nie zanosi, więc to nie o tym.
Skłamałam. Herbata to mi się nie skończy chyba nigdy. Zapasy mam takie, że z braku herbaty świat mi się nie zawali.
Kończy się długi weekend. I bardzo, że tak Wam powiem, dobrze. Cieszę się.
Cieszę się też, że dopiero dzisiaj ciepło jest. Nie musiałam nigdzie wychodzić. Raz, że nie miałam czasu, dwa, że mi się nie chciało.
Właściwie to nie chciałam o tym też.
Od jakiegoś czasu walczę z własnym poczuciem wartości. Ten weekend też był pełen przemyśleń i zastanowień. Doszłam do kilku wniosków. Myślę, że bardzo dla mnie ważnych. Zaczęłam zastanawiać się co jest ważniejsze w życiu. Wygląd? To jak mnie widzą inni? Wiadomo, pierwsze wrażenie jest pierwsze i nie da się go nadrobić drugim. Ale co na to pierwsze wrażenie się składa? Strój? Kiepsko. Dla mnie liczy się wygoda. Więc najczęściej zobaczycie mnie w dżinsach, trampkach i koszuli w kratkę lub t-shircie. Dla mnie najważniejsze jest, że jest wygodny i czysty. Zapach? Hm. Lubię pachnieć dyskretnie. Nie znoszę chmury zapachu, która unosi się za człowiekiem, czy to kobietą, czy mężczyzną. Odrzuca mnie od takich ludzi. I choćby to była najwyższa półka, te perfumy, czy wody kolońskie, to mało mnie to obchodzi. Zapach ma być tajemnicą, takim balansowaniem na granicy intymności. Niestety, dużo ludzi, obojga płci, uważa, że jeśli nie będą pachnieć z 20 metrów, to niedobrze. A mi się robi niedobrze zwyczajnie, jak czyjś przesadzony zapach mnie dogania, bądź wyprzedza kogoś, kogo będę mijać za 2 minuty. Tak więc po zapachu poznają mnie tylko ci, co podejdą blisko. Dodatki? Torebek chronicznie nie znoszę. Nie znoszę i już. Wolę plecaczki, plecaki i już. Ważna jest dla mnie wygoda, więc ręce muszę mieć wolne. Może szelki, jakiś pasek. Biżuteria? Tu prym wiodą kolczyki. Mam ich 5. Na razie każdy z innej parafii, ale to też mi pasuje. I jestem pierścionek - obrączka. Nie ta ślubna. Nie mam nawet zegarka, i to mnie trochę boli. Rzemyki. Plecione, kolorowe bransoletki.
Tyle o mnie. Jak widać nie wyróżniam się z tłumu raczej.
Ale nie to wszystko jest dla mnie ważne, kiedy patrzę na człowieka. Ważna jest jego twarz. I to nie jej fizyczność, zmarszczki, kolor oczu. Raczej to, czy się uśmiecha. Jak patrzy na świat. Czy słucha. Jak słucha. Co i jak mówi.
Niesamowicie irytują mnie ludzie, którzy nie słuchają innych. Zwykle wtedy przerywam w pół zdania. I już nie mówię nic. Wierzcie mi, większość z takich rozmówców nie orientuje się nawet, że przestałam mówić. Kiedyś takie zdarzenia wpędzały mnie w poczucie, że jestem nic nie warta, skoro nawet słuchać mnie nie chcą. Ale szybko przekonałam się, że jest mnóstwo ludzi, którzy słuchają. Rozmawiają, dyskutują, chcą rozmów ze mną. Próbowałam policzyć ile razy zdarzyła mi się taka nieprzyjemna sytuacja. Niewiele. Nieznacząco. Marginalnie. Każda była niemiła, ale to jakieś setne promila.
Owszem. Czyste ciuchy, minimalny zapach. Zadbanie, ogólnie mówiąc. To tak. To jest ważne, kiedy patrzę na drugiego człowieka. Ale przede wszystkim jego dusza. A tej nie poznam po wyglądzie. Nie powie mi o niej wzrost, waga, buty na obcasie, kapelusz, ani długie paznokcie.
Więc kiedy mnie spotkacie, będę się uśmiechać. Nie rozgadam się od razu. Nie umiem. Muszę pokonać najpierw dystans. Ale kiedy to się stanie, będę gadać.
Moje poczucie własnej wartości zaczęło nabierać znaczenia, kiedy odnalazłam siebie. I nie jest to posiadanie rzeczy. Nie jest to status materialny. Nie jest to idealna sylwetka, bo do niej mi dużo, bardzo dużo jeszcze brakuje. Nie są to markowe ciuchy, bo takie mnie nie interesują. To pewność, że realizuję siebie. Że dążę do poukładania mojego świata według własnego porządku. To dążenie do spełnienia.
A dzisiaj trafiłam na post o poczuciu wartości. Warto go przeczytać: poczucie własnej wartości. Ja plasuję się na wyższym poziomie hierarchii potrzeb. A Wy?


Na dziś:
Nazareth - Dream On
Kolejny wspominkowy zespół. Melodia, która towarzyszyła mi w młodości. W tej wczesnej, bo obecna młodość, ta dojrzewająca, trwa w najlepsze :))))


124 komentarze:

  1. mojego poczucia własnej wartości najpierw poszukam a potem dopiero będę się zastanawiać na jakim jest poziomie :) mój strój to jeansy i t-shirt :)
    Pozdrawiam serdecznie :*

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Najwygodniejszy, co nie?
      A poczucia poszukaj. Warto wiedzieć o sobie takie rzeczy.
      :*

      Usuń
  2. To mamy podobne priorytety w podejściu do siebie i innych. Najważniejsze, to realizować siebie i czuć się w swojej skórze dobrze. Nie żyć marzeniami innych o nas i ich wyobrażeniach o nas. Szukać spełnienia, rozwijać się, i pracować nad swoim poczuciem własnej wartości. Bo ono jest podstawą- jeśli go nie mamy, to nie lubimy siebie, a i ciężko polubić/ pokochać nam innych...
    Dałaś mi do myślenia jeśli chodzi o perfumy...;-)
    -tylko tyle w tej kwestii ;-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki za tak ważny głos :*
      Długo tego wszystkiego nie wiedziałam, a raczej zapomniałam na długo o tym.
      A perfumy, wiesz, to moje widzimisię, ale powiem Ci, że zawsze jak mijam kogoś, kto mocno pachnie, wstrzymuję oddech...

      Usuń
  3. "Więc kiedy mnie spotkacie, będę się uśmiechać. Nie rozgadam się od razu."
    A kiedy i gdzie Cię spotkamy? Bo po czym poznamy, to już wiadomo. Będziesz dokładnym zaprzeczeniem mnie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A to wszystko zależy kto będzie chciał się ze mną spotkać :) I gdzie też :) Hmmm, dokładnym zaprzeczeniem? To dobrze, lubię się wyróżniać z tłumu :)

      Usuń
    2. Ach! A może nie będziesz się uśmiechać? Tylko dużo gadać? Też dobrze :)

      Usuń
    3. Nie no, uśmiech mam w wyposażeniu wersji podstawowej, nie da się go zepsuć. Ale gadać będę :) No i nie zobaczysz mnie w jeansach, ponieważ nie chodzę w spodniach (ostatnią parę wyrzuciłam dwa tygodnie temu), nienawidzę i nie posiadam trampek i zasadniczo żadnego obuwia sportowego, podobnie koszul w kratkę. A że mam słaby węch, lubię mocne zapachy. Czyli prawdopodobnie puścisz pawia na mój widok :) Mam pierdolca na punkcie torebek (pisałam o tym kiedyś, przepakowuję się codziennie), plecaka za to nie posiadam ani jednego, bo to draństwo skrajnie niewygodne i na dodatek do niczego nie pasuje. Biżuteria tak, ale żadnych rzemyków i plecionek, tylko prawdziwa :)

      Usuń
    4. No to ewidentnie odwrotnie :) Ja mam zamiar wywalić ostatnią spódnicę, którą posiadam :) Jeszcze się waham. Torebki jakieś posiadam, ale nie lubię. Biżuteria mnie też nie rajcuje, oprócz kolczyków i fajnych obrączkowych pierścionków. Żadnego złota, bo chronicznie nie znoszę złota, ze względu na kolor. Żadnych obcasów, wąskich butów, niczego w czym się męczę. Jakoś zniosę zapach, usiądziesz na nawietrznej :) A gadać gadaj, uwielbiam słuchać :) Tylko czasem daj wtrącić słowo :)

      Usuń
    5. Spokojnie, nie jestem maszynką do gadania :))

      Usuń
    6. Czyli jest szansa, że się spotkamy? :))

      Usuń
    7. No ba! Na pierwszym lepszym skrzyżowaniu!

      Usuń
    8. No nie na takim pierwszym lepszym! Skrzyżowaniu dróg, rzek, czy jakim? Wiesz, ja lubię konkrety :)

      Usuń
    9. Rzek, oczywiście!

      Usuń
    10. Wełny i Nielby? Przyjedziesz do Wągrowca? Bo to atrakcja jest :) Ciekawe zjawisko hydrologiczne :)

      Usuń
    11. Mogę przyjechać, bo tam mnie jeszcze nie było.

      Usuń
    12. Będę musiała przyjechać - tam mnie jeszcze nie było!

      Usuń
    13. Cuda na kiju na tym Twoim blogu. Mój komentarz raz jest, raz go nie ma, a raz są dwa.

      Usuń
    14. No własnie wczoraj zauważyłam, że coś szwankuje z komentarzami...Może minie.

      Usuń
    15. Wszystko mija, nawet najdłuższa żmija.

      Usuń
  4. No to w ubiorze jesteśmy podobne. Dżinsy, koszulka, adidasy. I plecak. I aparat fotograficzny ;) Kolczyków też mam pięć. ;) A poczucie wartości (moje) ma wzloty i upadki.
    I jak się spotkamy to pewnie też się będę uśmiechać.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To będzie jaśniej od uśmiechów. A potem pogadamy :)

      Usuń
  5. I cieszę się, że po pierwszym spotkaniu planujemy kolejne;))
    Buźka:)))

    OdpowiedzUsuń
  6. Bardzo dużo czasu zajęło mi zbudowanie poczucia własnej wartości. Dostałam od życia wiele kopniaków i od dziecka słyszałam, że jestem raczej beee niż cacy.Wiele lat i głupich myśli później zaczęłam nad sobą pracować i to ostro. Proste w wykonaniu a zarazem bardzo trudne emocjonalnie ćwiczenie pomogło mi uwierzyć w siebie. Stałam przed lustrem i patrząc sobie w oczy powtarzaam, że kocham i akceptuję siebie bezwarunkowo. Najpierw były łzy i niedowierzanie, ale brnęłam dalej, aż uwierzyłam! Odnośnie ludzi, którzy nie słuchają, a tylko mówią. To oni właśnie próbują przez to zagłuszyć swoje niskie poczucie wartości i gadając o sobie rozbudowują własne ego. Próbują w ten sposób zdyskredytować innych, ich osobowość i ważność tego, co chcą wyrazić. Dlatego odcinam sie od takich ludzi, bo jest na świecie tylu fajnych, którzy mają mądre oczy i szczery uśmiech. I te dwie cechy czynią człowieka przepięknym. Nawet w trampkach, które są zaiste baaardzo wygodne :DDD Poza tym jestem tutaj żeby słuchać o czym mówisz i podoba mi się to! Dlatego rozmawiajmy jak najwiecej :DDDD uffff, ale się napeplałam. Pozdrowionka od skowronka :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To jak ja, też raczej słyszałam, że jestem gorsza od innych. I to, niestety, od tych, od których człowiek oczekuje wsparcia. Dlatego dziwię się, że mam w sobie tyle optymizmu, potrafię się śmiać częściej niż ustawa przewiduje, nie łapię dołów i jestem tu, gdzie jestem. Jeszcze mam problem z przyjęciem do wiadomości, że jestem fajna/potrzebna, że ktoś mnie podziwia, albo że komuś na mnie zależy. Ale uczę się. Tyle, że przede wszystkim stawiam na siebie. Skończyłam z drugim i którymś z kolei miejscem. Jeśli ja nie będę umiał pomóc sobie i kochać siebie, to nie pomogę nikomu i nikogo nie pokocham. A tego bym nie chciała.
      Cieszę się z tego co napisałaś. Dziękuję :****

      Usuń
    2. Myślę, że już odnalazłaś ludzi, którym jesteś potrzebna. Nam blogowiczom :D Często ludzie szukają gdzieś daleko powodów swoich niepowodzeń, zamiast zbudować najpierw siebie. Wiele spraw w życiu nam nie wychodzi po prostu dlatego, że nie wierzymy w siebie. Wtedy właśnie przyciągamy bylejaką pracę, partnera, znajomych. Mamy to wypisane na twarzy: ja jestem gorsza od reszty świata dlatego możecie mnie kopać! Przez wiele lat myslałam,że jestem gorsza od innych kobiet i żaden mężczyzna na mnie nie spojrzy. Kiedy zaczęłam wreszcie nad soba pracować, pojawił się i trwa przy mnie do dzisiaj i wiem, że na zawsze. Powiedział, że nie zwrócił nawet zbytniej uwagi na to, że kuleję i mam inne felery ciała. Zaczarowałam go właśnie szczerym uśmiechem i otwartym spojrzeniem i czaruję do dziś, bo już wiem, że zasługuję tak, jak każdy :D

      Usuń
    3. Bo tak właśnie jest:) I się popłakałam przez Ciebie :D
      :*

      Usuń
    4. A ja chciałam, żeby ludzie się uśmiechali czytając mnie, a tu ostatnio tylko wybuchy płączu. :D

      Usuń
    5. AAAA tu jest ten komentarz. Za dużo wątków :D No więc to łzy wzruszenia.

      Usuń
  7. polecam Ci jeszcze, oczywiście gdybyś czuła się jeszcze trochę zagubiona ;)))

    http://mojadroga-blog.blogspot.com/2013/03/piekno-jest-we-mnie



















    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Przeczytałam. I sporo w tym racji. Moim jedynym błędem było uważanie, że nie jestem dość dobra. Teraz wiem, że to nieprawda. :)))

      Usuń
    2. Każdy jest dobry i wartościowy, tylko sam musi w to uwierzyć. Generalnie wierzę i szanuję ludzi. Dla mnie nawet obszarpany pijaczek jest dobrym człowiekiem, tylko, że się pogubił. Nie miał może nikogo, kto by mu powiedział, że jest wartością samą w sobie.

      Usuń
    3. To też. Kochana, czasem bywam w okolicy :) Kiedyś się umówimy :D

      Usuń
    4. Jeżeli jesteś z mojej okolicy, to jestem do dyspozycji niemalże zawsze i zapraszam :D, daj znać i przylatuj :D

      Usuń
    5. Nie jestem, ale czasem bywam w okolicy. Całkiem niedaleko. Jeśli jesteś z Legnicy :)))

      Usuń
    6. Ano jestem :)))) Jak mnie wyczaiłaś ?

      Usuń
    7. Ha! Napisałam w poście o trollu :) Wiem wszystko. :D

      Usuń
    8. O rany, który to, przypomnij. A swoją drogą to niezły jesteś szpieg.

      Usuń
    9. Istoty ulotne. Wiem jaki masz system operacyjny, rozdzielczość ekranu i jakiej przeglądarki używasz. No i IP, oraz dostawca internetu też :) A wszystko to przez trolla :) Który dalej zagląda, gdyż nie może się powstrzymać :)

      Usuń
    10. o Ty podglądaczku :DDDD

      Usuń
    11. Mus to był. Trzeba było zidentyfikować trolla. I tak sobie wisi na wszelki wypadek wszystko. :)

      Usuń
  8. No taaaa, małomówna kobieta taaaa, już to widzę ha ha:)
    Dobry wieczór :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. I od reguły są wyjątki. Na ten przykład dużomówny mężczyzna Desperku prawdaż ;DDDD

      Usuń
    2. Sugerujesz cóś Polly??

      Usuń
    3. Chcesz się przekonać? Na początku, kiedy twarzą w twarz, to na początku milczę :))))) Jestem małomówna. Ale potem...:D
      Oraz dobry wieczór :)))

      Usuń
    4. Ależ skąąąąąd! Jakbym śmiała Ekscelencjo ;DDD Ja po prostu cenię sobie i mało i dużomównych facetów, jeżeli oczywiście mają cóś wartościowego do powiedzenia. Puste bleblanie mnie nie zadowala absolutnie. Jestem dużomówną kobitą, ale wyjątkowo potrafię też słuchać, Ty chyba tyż? ;D

      Usuń
    5. No bo po co gadać po próżnicy :) Ja tam też lubię gadać, ale najpierw muszę się zaznajomić. :D

      Usuń
    6. No wiesz ja jestem taki dosyć nie śmiały, więc z gadulstwem to u mnie tak se średnio jest :)
      Ale faktycznie kilka razy usłyszałem od ludzi, że potrafię słuchać.

      Usuń
    7. No razem się słuchać nie da, jak nikt mówił nie będzie. Się zdecyduj. :)

      Usuń
    8. Przyznasz jednak, że czasami ktoś od pierwszego spojrzenia budzi takie zaufanie, że na dzień dobry jesteśmy gotowi otworzyć przed nim wnętrze. I nawet nie czujemy wstydu.

      Usuń
    9. Sorki Desperku, ale nie zauważyłam u Ciebie tzw. nieśmiałości ;D

      Usuń
    10. Pewnie, że tak. Nawet w sieci mam takich ludzi :) A ja ogólnie jestem taka, że mówię o sobie sporo.
      Gdzieś wcięło Twój komentarz o płakaniu :) Ale to łzy wzruszenia były. Bo ja tak mam, niestabilna jestem emocjonalnie, hehe, wzruszam się łatwo.

      Usuń
    11. Desper kokietuje. Mówię Ci, to tylko przykrywka, udaje, że taki nieśmiały, a tu wiesz ;)

      Usuń
    12. No tak. Taki Desper Kokieterrrr ;D Właśnie Go prowokuję, bo coś słabo się dzisiaj rozkręca ;D

      Usuń
    13. Nathi, rzucimy monetą, albo pociągniemy zapałki, kto pierwszy gadał będzie ha ha:)
      Polly, tak, zdarza się tak, że od pierwszego spojrzenia ktoś wzbudza zaufanie, albo całkowitą niechęć. O ile niechęci można się potem wstydzić o tyle z tym zaufaniem można naprawdę sporo stracić. W wielu wypadkach są to odruchy wyuczone, czasem "samorodne talenty", ale czasem trafiają się też zupełnie szczerzy ludzie, tacy do rany przyłóż .

      Usuń
    14. Dobrze. Mogą być zapałki :)
      Ja ufam intuicji. A potem zbieram. Niczego mnie to jednak nie uczy i dalej ufam. Taki lajf :) Bo generalnie lubię ludzi, wręcz nie umiem bez nich żyć. I nic tego nie zmieni.

      Usuń
    15. A właśnie, że jestem nieśmiały oooo!! Jak nie wierzą Szanowne Panie to proszę się kogoś zapytać !!

      Usuń
    16. Nie przejmuj się. Mnie też nie raz zawiedli ludzie, dla których poświęciłam baaardzo wiele. Nauczyło mnie to, żeby bardziej badać grunt, ale nie żałuję, że dałam im dobro. Do mnie to dobro kiedyś wróci, nawet już wraca, a do nich zło ze zdwojoną siłą.

      Usuń
    17. Okej, okej! Sam się prosisz ;D Ja zapytam Natt a ona mnie i zobaczymy kto tu mówi prawdę i całą prawdę ;D

      Usuń
    18. Desper! A zapytam! Żebyś wiedział. Niech no tylko się zjawi.
      Polly, nie można żałować, że się komuś dało coś dobrego. W ich oczach jesteśmy naiwni, ale co to ma za znaczenie? Ja przynajmniej mogę spojrzeć w lustro i się do siebie uśmiechnąć. Nie kalkuluję co mi się opłaca, co nie. I bardzo mi z tym dobrze.

      Usuń
    19. Ale ja się domagam obiektywnych świadków!! Wy jesteście w zmowie, spiskujecie razem ooo!!

      Usuń
    20. To zapytam tej, która wie. Ona z nami w żadnej zmowie. No może takiej tyciej, ale to się nie liczy :P

      Usuń
    21. Tak, najważniejsze żeby być uczciwym po pierwsze w stosunku do siebie. Kiedy czasami analizuję moje dawniejsze zachowania, niekiedy żałuję, ale wiem, że mój charakter nie pozwoliłby mi na inne postępowanie. Nie żałuję lat, które poświęciłam dla mojego byłego pracodawcy. I tak bym była pracusiem i tak. Żałuję jego, że nie umiał mnie docenić na koniec. Ale to długa historia i kiedy indziej :)

      Usuń
    22. Każda zmowa się liczy!! Każda zmowa wypacza obiektywna prawdę ooo!!

      Usuń
    23. To kto jest obiektywny według Ciebie?

      Usuń
    24. A chociażby Frytka, liczę na jej pełen obiektywizm :)

      Usuń
    25. No toż ja o niej cały czas mówię :P To ta, która wie. :D

      Usuń
    26. Ale Frytka jest z Wami w zmowie ?? No to kicha :(

      Usuń
    27. Nie!!!! Frytki zapytam. Ty chyba nie masz na drugie Antoni???

      Usuń
    28. To czego mówiłaś, że jest!! No w zmowie z Wami hę?

      Usuń
    29. Ale tyciej! się taka zmowa nie liczy!

      Usuń
  9. raczej nie oceniam ludzi po wyglądzie, ciekawi mnie to, co wewnątrz:))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak, okładki bywają złudne :) Ważne, żeby się zaczytać :))

      Usuń
  10. Tacy szczerzy, jak MY ;D Prawdaż? ;D I do rany nas przyłóż też, a nie wyżremy do kości;D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Raczej nie wyżremy, gdyż mamy pH neutralne :) Ludzkie znaczy :D 5,5.

      Usuń
    2. Raczej, to prawie, a prawie czyni okropniastą różnicę !!

      Usuń
    3. No to na pewno! Lepiej :P ?

      Usuń
    4. No, ale jakbysmy się tak uparły to byśmy żarły otworem paszczowym i byśmy się dożarły, no nie? I wyżarły Desperowi jakąś dziuręęęę :))))

      Usuń
    5. ?? Chcesz ze mnie Annę G zrobić ?? Buuuuuuuu pomocy ratunku !!

      Usuń
    6. Nieeeeeee....Jakoś wolę być plaster na rany niż kanibal.

      Usuń
    7. Jesoooo Desper, o czym Ty myślisz??????

      Usuń
    8. Znaczy jest szansa, że jednak nie zostaną wyżarty/pożarty :) Uffff światełko w tunelu się pojawiło :)

      Usuń
    9. No, nawet całe ognisko!

      Usuń
    10. Chłopaku, chłopaku! Spokojnie, juz dobra, dobra. Zawrę paszczę i tą razą Cię nie ukąszę, ale miej się lepiej na baczności. Nikt bowiem nie zna dnia ani godziny ;D

      Usuń
    11. Desper nieeeeee! Nie podążaj w stronę światła, jeszcze nieeee!! ;D

      Usuń
    12. Oj swędzą, swędzą :)

      Usuń
    13. W ogóle skąd on tunel wziął, to ja nie wiem.....

      Usuń
    14. Może sie wystraszył i zaczął juz kopać dla siebie. Ale tunel? Raczej chyba dół? Biedulek ;D

      Usuń
    15. Nie no, co Ty. Kto jak kto, ale Desper? Nieeee...

      Usuń
    16. Nie kopie i się nie wystraszył? Też mi wygląda na odważnego.

      Usuń
    17. A bo to nie jest sprawiedliwe ooo!! Najpierw nie wierzycie w moje słowa, potem chcecie pożreć, a jak człek dostrzega odrobinę nadziei, to od razu ją chcecie, tę nadzieję, też odebrać ooo!!

      Usuń
    18. No w końcu to facet. Pewnie poszedł na kolację :)

      Usuń
    19. Nikt Ci nic nie odbiera! A wręcz daje!

      Usuń
    20. Widzisz Natt? Teraz próbuje wzbudzić w nas litość.

      Usuń
    21. Ale sie nie poddam ooo!! Tanio skóry nie sprzedam !! Do ostatniej kropli walczył będę jako ten lew !!

      Usuń
    22. Kropli czego? Martini? To ja z chęcią powalczę :D

      Usuń
    23. Mhmmmmmm martini..... Chętnie się przyłączę:))) Desperku, a co do martini proponujesz? Desperek przy martini zarzuca grzywką, o przepraszam GRZYWĄ LWIĄ ;D Widzisz ten obraz Natt? Chyba sie rozmarzyłam.

      Usuń
    24. Ja tam się nie narażam Frytce. Niech on mi tylko to martini poda:)

      Usuń
    25. Oj tam nie ważne do jakiej kropli, ważne, że do ostatniej, dziarsko i z odwagą się przeciwstawię, spiskom i niesprawiedliwości!!
      Kurna za chwilę mi odezwa bojowa wyjdzie :)

      Usuń
    26. A do martini okraszam odrobiną czystej i dodaję spraita :)

      Usuń
    27. O ranyyyy! To ja też tylko martini i zmykam :DDD

      Usuń
    28. Aaaaaa i plasterek cytrynki, jest wskazany, ale nie zawsze takowy posiadam :)A to rozumiem, Polly, że jakby co to da się wymigać od tego pożarcia :)

      Usuń
    29. Ja się piszę, może być martini z odezwą bojową:))))

      Usuń
    30. Podobnie, jak Natt. Martini, odezwa, plasterek i jesteś wolny. :DDD Na razie :DDDDDDDDDDDDDDDDDDDD

      Usuń
    31. Zamiast odezwy proponuję podwójne okraszenie czystą, może być?

      Usuń
    32. Do następnego kieliszka znaczy :)

      Usuń
    33. Ja ugodowa jestem i się zgadzam!

      Usuń
    34. Cóż to za nagła zmiana frontu, teraz gdy na placu zostałaś sama to ugodowa się robisz?

      Usuń
    35. Ja zawsze ugodowa jestem! Tylko nie wszyscy rozpoznają moje intencje!

      Usuń
  11. po wyglądzie widać już sporo...wbrew pozorom
    zawsze mówiłam o inteligencji na twarzy wypisanej lub tępocie...

    OdpowiedzUsuń
  12. Ale pięknie to napisałaś!
    ***
    Bądź po prostu sobą!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Taki mam zamiar i tak ciągle robię. Zmieniać się nie mam zamiaru.
      Dziękuję :*

      Usuń
  13. Opisałaś właściwie wszystko, co jest ważne.
    Od dawna nie mam (przynajmniej tak mi się wydaje) problemów z poczuciem własnej wartości.
    Nawet kiedy wyglądam tak sobie, bo nie miałam czasu zafarbować odrostów czy założyć czegoś w lepszym guście, czuję się wartościowa.
    Czuję się wartościowa mając teraz kilka kg nadwagi, ale i wtedy, kiedy ważę tyle, ile akurat trzeba.
    Jestem wartościowa, kiedy mam pracę i kiedy nie mam, kiedy mam kasę i kiedy jej nie mam.
    Ale z tym ostatnim jest tak, że jeśli ktoś dłuższy czas żyje na granicy ubóstwa, musi bardzo walczyć o swoje poczucie wartości, bo najtrudniejsze jest zaakceptowanie braków w zaspokajaniu potrzeb oczywistych.
    Pozdrowienia!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Widzisz...ach, nie będę się skarżyć, ale żyję na granicy. I bynajmniej nie ujmuje to mi niczego. No może nie mogę sobie pozwolić na nawet drobne wydatki, bo liczę dosłownie każdy grosz, ale wiem, że to się skończy niebawem. I będzie już tylko lepiej. Mimo, że brakuje..
      Pozdrawiam:)

      Usuń
    2. Natt, bo pieniądze - wbrew pozorom - nie są najważniejsze...

      Usuń
    3. Kiedy nie masz na chleb, tak jak ja, dosłownie nie masz, to są. Przykro mi.

      Usuń
    4. Nie to miałam na myśli. Odniosłam się do Twoich słów "I bynajmniej nie ujmuje to mi niczego".

      Usuń
    5. Bo nie ujmuje. Ale jest cholernie ciężko mieć wtedy poczucie wartości. Wielokrotnie ciężej. Niestety

      Usuń
  14. hmmm... liczę się ze swoim pierwszym wrażeniem, bo rzadko mnie zawodzi.
    Moim zdaniem stój jednak mówi o człowieku i nie mam na myśli jego zasobów finansowych. Raczej o upodobaniach, sposobie bycia, życia...
    Biżuterię lubię, ale noszę wciąż tą samą, ponieważ przywiązuję się emocjonalnie do prezentów :)))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak, strój mówi, ale nie wszystko. Ja szukam tego czegoś, czego strój nie powie. Często jest przykrywką. Niestety.
      A ja mam kilka typów co do biżuterii, ale raczej niewielkie wymagania :)

      Usuń

Jeśli zechcesz podzielić się swoim zdaniem - będę wdzięczna. Nie obrażaj nikogo, a Ciebie również nikt nie obrazi.