[144] Grawitacja

Właściwie to nic mi się nie chce. Tak bym sobie poleniuchowała. Ze dwa dni. Albo tydzień. Książka, lampka wina, kocyk. Mozzarella i pomidory. O.
A nie, nie mogę alkoholu. Ani kropli. No cóż. To herbata zamiast. Mówiłam już, że jestem ogromną wielbicielką herbaty? Ogromną w sensie, że bardzo lubię, a nie że jestem ogromna.
Mam herbaty całą szafkę. Różne mieszanki, i torebki, ale żadnych aromatyzowanych. Nie lubię aromatyzowanych. Najlepsza jest dla mnie yunnan, ale tylko taka jedna, w brązowym pudełku. Liściasta.
Nie znajdziesz u mnie za to, Czytelniku, ani ziarenka kawy. Ani łyżeczki rozpuszczalnych granulek. Dlaczego? Bo nie lubię kawy. Chociaż to nie tak. Piję, owszem, ale taką pół na pół z mlekiem. Od czasu do czasu, jak jestem u kogoś. W domu pijam inkę. Ale to nie kawa w pojęciu kawa :) Zwykła kawa nie jest mi potrzebna do szczęścia, nie miewam kiepskich startów, nie muszę się pobudzać kawą, nie potrzebuję tego rodzaju kopa. Kawa na mnie nie działa. Nie uzależniłam się też od niej, bo był czas, że piłam ją codziennie, dla towarzystwa w pracy. Parzyliśmy ją w takim włoskim ekspresie kuchenkowym.
Tak więc herbat mamy milion rodzajów. Zastanawiałyśmy się z Kudłatą, kiedy uda nam się to wypić. Nawet był plan, że nie kupujemy nowej żadnej, dopóki te nie znikną. Ale zawsze, kiedy jesteśmy w sklepie i widzimy jakąś ciekawą herbatkę, zgodnie twierdzimy, że herbata się kończy, skończyła, albo, że ciekawe jak ta smakuje. Dodatkowo Kudłata oznajmiła, że na każdą okazję - urodziny, imieniny - dostanę puszkę herbaty, za każdym razem inną. I to jest bardzo fajny prezent.
Tak przeczytałam co napisałam i muszę się przyznać do kłamstwa. Pomniejszego i właściwie nieistotnego. Bo mam ziarenka kawy. A jakże. Zrobiłam sobie kiedyś, jak byłam w liceum, korale z kawy. Uchowało się to i nosi je Kudłata. Trochę ich obgryzła, Trochę się wykruszyło, ale są.
Z kawy to ja lubię jedynie zapach takiej świeżo mielonej. Ciepły zapach. Uwielbiałam mielić kawę moim rodzicom. Nawet mam po tym blizny. Tak tak. Załatwiłam się młynkiem.
Młynek była to samoróbka. Z kubka do mycia zębów, silniczka od golarki, i słoiczka z przykrywką. nawet śmigiełka były własnoręcznie zrobione. W kubeczku mieścił się silniczek, do kubka przyklejona plastrem była przykrywka z zamontowanymi śmigiełkami, do tego przykręcało się słoiczek z kawą. Jedynym mankamentem było to, że na przewodzie nie było włącznika. Działał od razu jak się podłączyło do prądu. Trzeba było więc najpierw zamontować słoiczek z kawą. I ja to wszystko wiedziałam, bo robiłam to tysiące razy.
Ale pewnego dnia, miałam może z 8-9 lat, zostałam wywołana z podwórka. Sąsiad (bo młynków za dużo nie było) poprosił, żebym zmieliła mu kawę. Rodziców nie było, więc zawołał mnie. Rozkojarzona wróciłam do domu, wszystko przygotowałam, tyle, że pomyliłam kolejność. Włączyłam ustrojstwo przez przykręceniem słoiczka. Z racji lekkości zaczęło toto się wić i...wkręciło mi się w koszulkę i w brzuch. Sąsiad uciekł zostawiając mnie z rozwalonym brzuchem.. A ja najbardziej się wkurzyłam, że zniszczyła mi się moja ukochana koszulka, taka sama jaką miał mój kumpel z podwórka. Oczywiście nawet nie zmieniłam koszulki tylko poleciałam się bawić dalej. Nikomu nic nie powiedziałam, ale blizny mam do dzisiaj.
To ja idę zrobić sobie herbatę.

A jeszcze z mądrości mojego syna:
- Mamo, ta grawitacja jest okrutna!
- Czemu?
- Bo najpierw stłukła talerz, a teraz twoją ulubioną miseczkę.

Poległam. A dobiła mnie Kudłata, która chyba na drugie ma Grawitacja, gdyż stłukła wieczorem mój ulubiony szklany wazon....

Na dziś:
Take That - Patience
Nie to, żebym była miłośniczką boysbandów, ale wczoraj miałyśmy wieczór głupawki (pomijając stłuczenie wazonu, kiedy to rzucałam...piorunami ), podczas której prezentowałam Kudłatej wszystkie, które mi się przypomniały, od New Kids On The Block po najnowsze, One Direction, które pokazała mi ona. Właściwie zaczęło się od tego ostatniego, przy którym zaczęłam tańczyć, a ona powiedziała, że mnie nagra i będę miała więcej wejść na youtube niż oni.