[66] Zasada

Alkoholizm czasem można odziedziczyć. Nie znam się na mechanizmach, nie wiem jak to jest z podatnością i wpadaniem w to samo bagno. Nie wiem, czy posiadając rodzica/ów alkoholików dziecko ma większą, czy też mniejszą szansę na pociągnięcie tradycji rodzinnej.

Nie wiem, ponieważ bez większego wysiłku nie wpadłam w gówno. 

Nie jestem abstynentką, lubię wypić jakiś alkohol, słodki, "babski", dobre wino, czasem drinka. Lubię, ale nie jest to dla mnie warunek konieczny, żeby się dobrze bawić, mieć humor i świetnie spędzić czas. Nie mam też potrzeby zapijania żalów i smutków, ani oblewania radości. Nie potrzebuję i żyję bez alkoholu, a kiedy mam ochotę, a zdarza się to sporadycznie i w niewielkich ilościach, to korzystam. 

Mając w pamięci postępowanie moich rodziców, byli w moim wieku(!), kiedy rozgrywał się największy koszmar mojego życia i trwał kilka lat, do śmierci ojca (potem wyniosłam się z domu), samoistnie wyszło tak, że w moim domu alkohol jest, ale z reguły jego zadanie to..stanie w barku, szafce, czy gdzieśtam i najczęściej jest to alkohol dostany w prezencie.

Imprez w domu nie robię, bo nie lubię. 

Napisałam to wszystko dlatego, że Kudłata ostatnio przeprowadziła ze mną rozmowę, widząc butelczynę w szafce. 

- Dlaczego ty nigdy nie pijesz jak jesteśmy w domu? (w tonie wyczułam nutkę zawodu, bo pewnie chciała zobaczyć ubzdryngoloną matkę, a uprzedzam, głupawkę mam wtedy jeszcze większą, niż na trzeźwo. Nigdy nie zdarzyło mi się płakać po alkoholu)

- Bo mam zasadę, że jeśli mam pod opieką dzieci, nie piję. Nigdy nie piłam. I pić nie będę. 

- No tak, nigdy nie widziałam, żebyście pili w domu. 

- Nie piliśmy i nie wyobrażam sobie tego robić. Poza tym mam w pamięci imprezy moich rodziców i nie zamierzam sprawiać wam tej rzekomej przyjemności słuchania hałasów, głośnych rozmów i wąchania oparów alkoholowych. Oraz sprzątania na drugi dzień.

Popatrzyła na mnie z wdzięcznością, mam nadzieję, że zrozumiała. 

Nie stronię od alkoholu. Dałam Kudłatej spróbować piwa i wina. Stwierdzam, że lepiej, żeby spróbowała tego ze mną i wiedziała jak to działa, niż żebym ją zbierała skądś nieprzytomną, bo chciała zaszaleć.

Całe szczęście mam mądrą córkę. Mam nadzieję, że na tyle, żeby nie sprawić mi żadnej niespodzianki. 

Chociaż tak czy inaczej zasada ograniczonego zaufania działa. Aż tak głupia nie jestem.

A oto prowodyr rozmowy z Kudłatą. Proszę się nie śmiać, nie zakupiłam go ja. Szczerze mówiąc nie kupiłabym nigdy w życiu TAKIEJ butelki :))

Albo dobra. Śmiejcie się. Bo ja popłakałam się ze śmiechu, kiedy ja zobaczyłam:)))).

Na dziś:

Creed - My Sacrifice

Kontynuacja mojej ścieżki muzycznej.