[523]. Doom

Nie wiem, co poszło nie tak. 

Ja wiem, że umiem ściągać nieszczęścia i przewidywać, śnić prorocze sny i mieć przeczucia.

Ale muszę się do czegoś przyznać.

Stworzyłam Chodzącą Zagładę.

Kij wie, jakie geny się skumulowały, albo jakie eliksiry zażywałam, że wyszło to to takie.

No to lecimy z tą opowieścią.

Ja, osobiście, doprowadziłam swoją obecnością do upadku ze trzy firmy. Jeśli nie więcej. Po moim odejściu podupadały, aż kończyły żywot. I to wcale bez mojego rzucania zaklęć.

Jedno zaklęcie podziałało i śmieję się z tego do dzisiaj i będę śmiała dalej. Byłam w ciąży z tą Zagładą, z terminem na już, a ten o którym nie lubię wspominać pojechał se na integrację. Wiadomiks, weekendzik zabaw i uciech. To żem się wkurzyła, spięła i wypowiedziałam w głos, brzemienne, nomen-omen, słowa "obyś ty przez cały wyjazd z kibla nie zszedł". No i stało się. Gnojek się struł i rzygał na przemian ze sraczką cały wyjazd. Jaką ja poczułam wtedy moc! I może wtedy uformowała się Zagłada.

Przez lata był spokój. Aż to dziecko wydoroślało.

Jest skuteczniejsza w unicestwianiu pracodawców, niż ja. Ale to pikuś.

Powiedziała, że szykują się na wycieczkę do Ukrainy. Jeb - wybuchła wojna.

Powiedziała, że planuje zwiedzić Europę autem. Włochy. Jeb - zalało to miejsce.

Była ostatnio w delegacji. Jeb - TRZĘSIENIE ZIEMI zaraz po jej wyjeździe.

Ale powiedziałam jej, że lecę do Korei. Wprosiła się i już zaczęłyśmy planować. JEB - najpierw poleciał prezydent. Mobilizacja. Spadł samolot. Potem pożary. Potem zarwana ziemia. Co chwilę jakieś wiadomości.

Powiedziałam, że nie ma bata, lecę SAMA! I niech ona nawet nie myśli o tym, żeby zawitać do Seulu.

Boję się zdradzić jej jakieś plany, bo na bank coś się stanie. 

Tylko jedno nie wyszło. Akurat trafia nie tam, gdzie powinna. A przydałoby się doprecyzować cele...