Ostatni dzień w pracy był bardzo dziwny.
Mało się działo, trochę się nudziłam.
Dostałam bukiet róż, butelkę wina, zostałam wyściskana przez wszystkich, wycałowana i autentycznie było im smutno, że już z nimi nie będę pracować.
Mi też było smutno. A raczej tak dziwnie. bo to taki moment, w którym już wdrożyłam się mocno, nauczyłam wielu rzeczy i ...koniec.
Szefowie do ostatniej chwili zwracali się do mnie tak, jakbym miała pracować dalej. Zresztą usłyszałam tyle rzeczy od nich, że w innej sytuacji rozważyłabym pozostanie w firmie.
Na przykład to, że bardzo się cieszą, że mogli ze mną pracować, bo wniosłam tam wiele dobrego. Albo to, że zżyli się ze mną tak bardzo, że czują jakbym pracowała z nimi od samego początku.
Od koleżanek usłyszałam, że dobrze, że byłam, że będą tęsknić i że im smutno, więc we wtorek idziemy w miasto, żeby sobie pogadać.
No i mam ich odwiedzać, a jakby co, mam wracać do nich.
Kocham ich wszystkich.
to bardzo miłe i dobre, takie odchodzenie...kiedy ludzie będą tęsknić.
OdpowiedzUsuńTak, to fajne uczucie. Cieszę się, że mnie to spotkało. I że tacy ludzie zjawili się na mojej drodze.
Usuńoj, wzruszyłam się...bo Ty taką dobrą energię wnosisz, nawet tu- wirtualnie!
OdpowiedzUsuńDziękuję :) staram się dzielić dobrą energią, choć nie zawsze wychodzi. Jestem w końcu tylko człowiekiem:)
UsuńKiedy odchodzisz bez trzaśnięcia drzwiami i uśmiechem na twarzy wiesz, że odchodzisz od fajnych ludzi, którzy dobrze Ci życzą. To dobrze wróży wiesz ❤
OdpowiedzUsuńTo prawda <3
Usuń