[39] O tym na s ciąg dalszy.

Zapomniałam dopisać kilka rzeczy.
Pływać nauczyłam się w sposób szybki. Nie miałam czasu się zastanawiać, bo...mój ukochany wujek wrzucił mnie na plaży do wody. I kazał pływać. Bać się nie bałam, bo to w końcu był ratownik, wodniak i najukochańsza osoba na świecie. Z bezgranicznym zaufaniem do niego zaczęłam unosić się na wodzie i tak mi zostało. Unoszę się na wodzie. Pływam to za duże słowo, chociaż przepłynę ze trzy baseny.
Dlatego marzy mi się wziąć sobie instruktora, żeby mnie nauczył, nazwijmy to profesjonalnie.
Zaznaczę, że Kudłata pływa, jak ryba, a delfin, motyl, i co tylko nie są jej obce. Młody zaś chodził ze mną na basen jak skończył 3 miesiące i w nurkowaniu nie widział nic dziwnego :) Jego muszę jeszcze popchnąć dalej.
Wracając do mnie. W wodzie dam sobie radę. Ale brakuje mi, w całym moim perfekcjonizmie, porządnych podstaw. Więc skorzystam chyba z bliskości basenu i podaruję sobie odrobinę luksusu.
Bo woda to to, co mnie ciągnie. Oprócz naziemnych i górskich pasji, jestem też zapalonym kajakarzem i żeglarzem. Żeglarzem mazurskim i morskim. Uwielbiam pływać. Stopnia żadnego jeszcze nie mam, ale co tam, świat do odważnych należy. Godzin mam wypływanych trochę na morzu, na jeziorach także. Może czas i tym się zająć. Choroba morska się mnie nie ima, wiem co jeść, czego nie, żeby w razie czego zębów nie wybiło ;)
To chyba wszystko na temat sportu. Pływanie na eurosporcie oglądałam, a jakże. Rękami macham odpowiednio, aczkolwiek trudno nauczyć się oddychać patrząc na tv. Do tego potrzebny trening i wytrzymałościowy i techniczny. A i balast mam odpowiedni, raczej do nurkowania niż do pływania po powierzchni. Z tym, że nurkowanie za bardzo nie idzie w parze z klaustrofobią.


Na dziś:
Dżem - Jak malowany ptak

Z okazji urodzin Ryśka. Podoba mi się ten tekst. Wyzwanie.
Byłam na koncercie Dżemu na Zadymie w 1989 roku na Torwarze. Niesamowite przeżycie.